Magdalena Wala – „Ostatnia iskra nadziei”

RECENZJA          
21\2020
Magdalena Wala – „Ostatnia iskra nadziei”

Seria: Za zakrętem (część 2)
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Liczba stron: 368
Premiera: 11.03.2020 r.

„Ostatnia iskra nadziei”, to kontynuacja wojennych losów Agnes i teraźniejszego życia Ariadny. Powieść osadzona jest w śląskich Mysłowicach i przeplata losy dwóch kobiet żyjących w dwóch różnych okresach, a równocześnie tak sobie bliskich. Autorka kolejny raz pokazuje, że jej wiedza historyczna i zasób terminologii z zakresu drugiej wojny światowej jest godny pozazdroszczenia. Nie obawiajcie się, lektura nie jest nużąca, wręcz przeciwnie – trudno się od niej oderwać. Całe szczęście, że na zwieńczenie serii trzeba czekać tylko do lipca, bo opowieść zakończyła się w dość zaskakującym momencie.

„Takie rozmyślania i zamartwianie się na zapas nie miały sensu, ale nie potrafiła się powstrzymać. Tak bardzo potrzebowała zapewnienia, że wszystko będzie dobrze. Tylko tym razem to jej przyszło wspierać bliskich. Rozpalić w nich choćby niewielką iskrę nadziei."

Agnes staje przed moralnymi dylematami, które w tamtych czasach były nieuniknione. Rozprawia między wartością życia najbliższych, a wiernością ideałom. Marzy o byciu matką… Z kolei współczesna Ariadna, godzi się na warunki, jakie dyktuje jej mąż. Należy do kobiet bardzo pracowitych i wytrwałych w realizacji ambitnych celów, jednak brak asertywności powoduje, że jej życie wymyka się spod kontroli, a sama wpada w niewolnicze sidła.  

Czy przypadkowe poznanie Agnes i poznanie jej trudnej przeszłości, pozwoli bohaterce na zawalczenie o siebie i dokonanie koniecznych zmian?

"Co się raz wydarzyło, już się nie odstanie. Przeszłość jest ważna. Nie można natomiast pozwolić, żeby determinowała naszą teraźniejszość. Uczymy się z przeszłości, wyciągajmy wnioski, ale jednocześnie nie żyjmy nią. Wtedy możemy wpływać na to, co najważniejsze, czyli na naszą przyszłość."

Oprócz wątku wojennego i trudnego małżeństwa, mamy tutaj także wątek psychologiczny, ukazujący jak nasza przeszłość, wpływa na teraźniejszość. Każde przeżyte doświadczenie (zwłaszcza to bolesne) pozostawia ślad, który może po wielu latach dać o sobie znać i doprowadzić do zatoczenia koła. Myślę, że wiele kobiet może utożsamić się z główną bohaterką, przecież codziennie, każda z nas staje przed wieloma decyzjami, a w ich podjęciu zwykle na końcu stawiamy nas same. Czasem naszą pracę, cenimy zbyt nisko, nie walczymy o własne pragnienia i marzenia. Myślę, że teraz jest bardzo dobry czas na zatrzymanie się, zastanowienie i podjęcie postanowień. Tak, właśnie teraz, nie na początku roku, kiedy na słomianym zapale się kończy.

 Zróbmy coś tylko dla siebie!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce oraz