"Dwie kobiety" - Hanna Dikta

RECENZJA
46\2019
Hanna Dikta – „Dwie kobiety”
Wydawnictwo: Zysk i S – ka  
Liczba stron: 328
Premiera:  28.05.2019 r.

„Dwie kobiety” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i wiem, że po lekturze tej powieści nie będzie ono ostatnim. Sposób, w jaki opisuje otaczający nas świat jest bardzo odważny, a zarazem wyjątkowo realny, bowiem poruszone kwestie dzieją się obok nas, tylko tak rzadko się o nich mówi.  

Hanna Ditka mieszka w Piekarach Śląskich, pracuje jako nauczycielka języka polskiego i historii. Jest laureatką kilkudziesięciu konkursów literackich i autorką powieści obyczajowych oraz tomików poetyckich. 

„Teraz tamten czas – ostatni etap ich wspólnego życia – wydawał się jej piękny niczym najwspanialszy sen. Za późno. Jak większość spraw w życiu ten zachwyt także pojawił się za późno.”

Akcja powieści skupia się wokół dwóch kobiet – Bogny i Ewy. Obie są kobietami dojrzałymi z bogatym bagażem doświadczeń, niestety także tych bolesnych, które pozostają w człowieku już na zawsze. Miejscem splatającym ich losy jest Stara Szkoła – pensjonat prowadzony przez Bognę, do którego przed bolesną przeszłością ucieka zamknięta w sobie Ewa. 

Bogna nigdy nie czuła się dobrze wśród kobiet i nie utrzymywała z nimi zażyłych relacji. Straciła matkę bardzo wcześnie, a jej odejście bardzo ją dotknęło. Wyszła za sporo starszego od siebie mężczyznę. Jednak także on odszedł z jej życia na zawsze… 

Ewa zachowuje się bardzo dziwnie, kiedy w jej towarzystwie pojawiają się dzieci. Jaką skrywa tajemnicę? Stopniowo odkrywamy przeszłość bohaterki poprzez zabieg przywoływania wspomnień w trudnych dla niej sytuacjach. 

Samotne i nieskore do zawierania nowych znajomości, a co za tym idzie dzielenia się problemami kobiety, zaczynają czuć w swoim towarzystwie nader swobodnie. 

„[…] przyniosła jej nieoczekiwaną ulgę. Jakby próbując dać nadzieję dziewczynce, sama też nagle ją odnalazła. A może rzeczywiście gdzieś tam, w jakimś alternatywnym świecie jej malutki synek szczęśliwy biega po łące i łapie motyle?” 

„Dwie kobiety” to powieść obyczajowo – psychologiczna, w  której autorka porusza kontrowersyjne i trudne tematy. Robi to jednak w bardzo delikatny i subtelny sposób, zagłębiając się w psychikę bohaterów i sięgając w ich decydująca przeszłość. 

Książka za sprawą tragicznych wydarzeń, pojawiających się niejednokrotnie w tej powieści była dla mnie lekturą wstrząsającą. Poruszające zdarzenia doprowadziły bohaterów do podjęcia kluczowych, zaskakujących i niełatwych decyzji. W mojej ocenie były to decyzje słuszne, bo zostały podjęte w zgodzie z własnym sumieniem. 

Cieszę się, że miałam okazję przeczytać kolejna książkę poruszającą kontrowersyjne tematy, o których rzadko się mówi, o ile w ogóle. Zdecydowanie jest to powieść, którą warto poznać!

Za egzemplarz dziękuję autorce.

Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka