Moja kuzynka Rachela – Daphne du Maurier

RECENZJA

 77\2021

Moja kuzynka Rachela – Daphne du Maurier

Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 400
Premiera: 13.10.2021 r.  

 

Do tej pory nie miałam okazji poznać twórczości Daphne du Maurier, ale już wiem, że po lekturze powieści Moja kuzynka Rachela, będę miała kilka tytułów do nadrobienia. W pierwszej kolejności, zamierzam sięgnąć po Rebekę, która podobnie jak najnowsza, została wydana w serii butikowej. Piękne złocenia, twarda oprawa i wstążkowa zakładka dodające dostojności i wyjątkowości podczas zagłębiania się w historię osadzoną w  Kornwalii w XIX wieku. Zewnętrzy wygląd książki wskazuje na jej unikatowość, a czy jej treść okazała się równie piękna i warta poznania? 

 Opowieść, snuta przez Autorkę przesiąknięta jest tajemniczością. Zachwyca klimatem tworzonym przez miejsce, gdzie rozgrywają się wydarzenia – w angielskiej posiadłości stryja Ambrożego. Nastrój pełen niepokoju, tajemnic, niedomówień i kłamstw, budowany jest z podwójną mocą w dużej mierze przez opowiadanie jej z perspektywy głównego bohatera Filipa. 

 

Książka od początku do końca utrzymana jest w napiętej atmosferze, niepokoju i podejrzliwości, stającej się w pewnym momencie obsesją i dążeniem do odkrycia niejako zagadki kryminalnej. Akcja prowadzi nas po zakamarkach gotyckiej przestrzeni i włącza tryb układania incydentów w puzzle, aby poznać jak największą cześć tej historii. Mistrzowska kreacja postaci, niespieszna i zagadkowa fabuła, niepozbawiona zamierzonych niejasności, sprawia, że czytelnik do końca nie jest pewien intencji bohaterów, nie jest pewien prawdziwości ich uczuć i gestów, w końcu nie jest pewien zakończenia. Nieoczywisty finał powieści stawia nowe pytanie: kto był dobry, a kto zły? I choć od przeczytania Mojej kuzynki Racheli minęło już kilkanaście dni, nadal nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie.  I właśnie z tego powodu ta powieść jest wyjątkowa i tak szybko nie wyniesie się z mojej pamięci! 

 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Albatros.