RECENZJA
44\2021
Zaginiona Siostra – Lucinda Riley
Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 672
Premiera: 02.06.2021 r.
Po lekturę tej historii sięgnęłam w niedługim czasie od wstrząsającej informacji o śmieci autorki. Świadomość, że to ostatnia książka, która wyszła spod pióra Luciny Riley przepełnia mnie wielkim smutkiem. Tak wielki talent i niepowtarzalny styl, nie urośnie o nowe dzieła, ale poprzez swoje dziedzictwo już na zawsze pozostanie zamknięte w powieściach na półkach w bibliotekach.
Siedem sióstr zamyka sagę o adoptowanych siostrach pochodzących z różnych kontynentów, których imiona zasięgnięte zostały od plejad. Ojciec Pa Salt nie zdołał odnaleźć ostatniej, dlatego to zdanie zostało powierzone sześciu siostrom. Niebawem minie rok od śmierci ojca i Atlantis szykuje się na upamiętnienie rocznicy i złożenie wieńca na morzu, gdzie zginął. Z jednej strony walka z czasem, z drugiej niemalże pogoń za Mary zmieniającą miejsce pobytu, będącej prawdopodobnie zaginioną siostrą.
Powieść wielowątkowa, sięgająca historii sprzed stu lat niejednokrotnie kryje symboliczne wymiary. Dwie płaszczyzny czasowe przedstawione zostały jak w każdej innej części niezwykle absorbująco, że nie sposób odłożyć książki na półkę bez przeczytania jej do końca. Tym razem autorka przenosi nas do XX-wiecznej Irlandii, pokazując historię, dylematy, miłość i życie mieszkańców. Wersja współczesna nie dotyczy wyłącznie zaginionej siostry Merope, ale każda z siedmiu sióstr ma w niej swój znaczny udział. Nie wszystkie wątki zostały tutaj domknięte, zagadką pozostaje także postać Pa Salta – i tego mam nadzieję dowiemy się poznając pamiętniki.
Za egzemplarz do recenzji dziękuję
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz