Rzeki płyną, jak chcą – Ałbena Grabowska

 

RECENZJA 

26\2021

Rzeki płyną, jak chcą – Ałbena Grabowska

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

Liczba stron:368

Premiera: 13.04.2021 r.

 

Ałbena Grabowska podbiła serca czytelniczek i widzów trylogią Stulecie Winnych. Z zapartym tchem śledziłam losy rodzinny Winnych, przeżywając z nimi smutki i radości. Kiedy zobaczyłam zapowiedź nowej powieści pisarki, mającej swój początek w okresie Wielkiej Wojny – wiedziałam, że muszę ją przeczytać.

Autorka zabrała mnie we wspaniałą podróż do Niebelowa na spotkanie z trzema siostrami Klarą, Różą i Amelią, żyjącymi beztrosko w rodzinnym majątku. Wybuch wojny wywrócił ich świat do góry nogami, poluzował rodzinne więzy przynosząc bolesne momenty i wystawiając na próbę uczucia. Powieść została napisana w sposób pozwalający stanąć tuż obok bohaterów i móc z nimi dzielić troski i radości. Przenieść się w okolice rzeki, której nurt wsłuchuje się w życie mieszkańców i przynosi ukojenie. Niezależnie od tego, co przyniesie dzień i jak zmieni się świat, ona niezmiennie płynie w tym samym kierunku i tym samym nurtem.

Kochała wodę. Może dlatego pod byle pretekstem wymykała się do Rzeczuchy, zarówno tej wyschniętej, jak i płynącej. No i wierzyła, że te podziemne rzeki mają swoją tajemnicę. Poza tym bliskość wody i samotność przynosiły jej ulgę.

Podczas lektury możemy przyjrzeć się różnym obliczom tęsknoty bohaterów: do prawdziwej miłości, miłości utraconej, ale przede wszystkim tęskną do wolnej Polski i spokojnego życia, które wiedli przed wybuchem wojny.

 

Rzeki płyną, jak chcą przede wszystkim historia o rodzinnych relacjach i pragnieniu szczęścia w świecie, który zmienił priorytety i przewartościował marzenia młodych ludzi; wystawił na próbę i zmusił do walki o ojczyznę i swoje prawa. Autorka nie zamyka swojej opowieści w obrębach wsi, wychodzi poza nią, poruszając temat walki sufrażystek o prawa kobiet oraz kwestie polityczne. Historia przesiąknięta jest pragnieniem spełnionej miłości, napisana z dużą wrażliwością, przy użyciu pięknego języka. Mogłabym płynąć z nurtem tej opowieści nadal, ale widocznie rzeka napotkała na swojej drodze przeszkodę i od teraz będzie płynąć nieco osłabiona, ale wciąż w tym samym kierunku. Mam nadzieję, że będę mogła poznać jej dalszy bieg i bieg życia mieszkańców Niebielowa. 

 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Dom Wydawniczy Rebis.