„Daj nam jeszcze szansę” – Sylwia Trojanowska

 

RECENZJA

63\2020
„Daj nam jeszcze szansę” – Sylwia Trojanowska (II tom serii Dobre chwile)
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Liczba stron: 373
Premiera: 29.07.2020 r.

Jestem wdzięczna autorce, że stworzyła serię Dobre chwile, która chwyta za serce, pozwala się zatrzymać, skłonić do refleksji nad własnym życiem i dostrzec to, co dla nas oczywiste, a dla innych często pozostające w sferze nieosiągalnych marzeń. Zarówno tom pierwszy „Powiedz mi, jak będzie”, jaki i drugi „Daj nam jeszcze szansę”, przenoszą do świata bohaterów, których historie poruszają struny naszej wrażliwości, są do bólu prawdziwe i szczere, często dzieją się tak blisko nas. Rozpoczętej lektury nie sposób odłożyć na później, nie tylko przez intrygującą fabułę, ale także masę trudnych emocji. I tutaj utarte przekonanie o lekkości powieści obyczajowych, zostaje  zdecydowanie wyparte. 

"Jedenaście czerwonych róż z bilecikiem, na którym skreślono raptem kilka słów: „Daj nam jeszcze szansę”. Uśmiechnęła się do siebie. Zresztą, zauważyła, że coraz częściej się ostatnio uśmiechała, że wyglądała przez okno i wsłuchiwała się w odgłosy parku, nie żałując utraconego czasu, jak to wcześniej bywało."

 

Autorka napisała książkę, która odbiega od standardowej budowy, dzieląc ją między innymi na czas przed tamtym dniem, tamten dzień, czy rok po wydarzeniu. Ten zabieg z pewnością wymagał dużego nakładu pracy i przemyśleń, ale dzięki temu czytelnik ma okazję śledzić życie bohaterów, równocześnie czując, że lada moment nastąpi przełom, coś zupełnie nieoczekiwanego, co na zawsze odmieni codzienność i hierarchię wartości.   Pogoń za marzeniami o karierze przysłania to, co w życiu najważniejsze – miłość. Przecież obecność drugiej osoby, nie zastąpi drogi samochód, czy piękny dom. Losy Kamili, Olgierda i Marty, zostają splecione w jednej tragicznej chwili.  Staje się ona chwilą przebudzenia, dostrzeżenia najcenniejszych wartości w życiu i zrozumienia błędów. Utraconego czasu już nie można cofnąć, ale obecne i nadchodzące chwile w pełni wykorzystać. Kiedy los daje jeszcze jedną szansę, nierozsądnie byłoby ją zmarnować. Bo kolejnej może już przecież nie być..

 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce oraz wydawnictwu