9\2023 (recenzja)
Córka powietrza – Dorota Gąsiorowska
Drugi tom serii Córki żywiołów
Wydawnictwo: Znak
Liczba stron: 585
Premiera: 25.09.2024 r.
Istnieją takie zakątki literatury, do których lubię wracać. Witają mnie znajomą barwą słowa, lekkością pióra i malowniczymi obrazami, o których nie sposób zapomnieć! Dorota Gąsiorowska tym razem przywiodła mnie do krainy magii i tajemnic, stworzonej z miłością do natury, trzepotem skrzydeł ważki i powiewem wiatru. Oto „Córka powietrza” – powieść oplatająca nicią przeznaczenia przeszłość i teraźniejszość.
W tej niespiesznej historii realizm magiczny zajmuje szczególne miejsce. Chatka na odludziu, potrzeba spokoju i wyciszenia – to tylko z pozoru lekko zaczynająca się opowieść, pleciona z kruchych ludzkich uczuć. Tam, gdzie zupełnie się nie spodziewamy, trafiamy na przedmioty, zdarzenia i historie, które tak mocno zawładają naszym sercem, by móc je odrodzić. Poznanie wydarzeń przed laty, łączy się z duchowym odrodzeniem każdego z nas, daje siłę do walki i pokazuje, że nie ma rzeczy niemożliwych. Obecna na kartach powieści ważka – i jej pojawianie się niejako odpowiada na pytanie, czy bohaterka, i czy ty czytelniku: jesteś gotowy na zmiany? Czy to już czas, by wypełnić przeznaczenie?
Dorota Gąsiorowska ponownie zabiera czytelników do magicznego świata natury, gdzie między jawą a snem, niespiesznie odkrywana jest prawda o sobie. W „Córce powietrza” autorka niczym szept wiatru, kreśli historię sekretów pewnej rodziny, opowiada o kruchości życia, sile przyjaźni i wierze w miłość. Dajcie się ponieść mocom żywiołów i posłuchajcie klimatycznej opowieści splatającej przeszłość z teraźniejszością!
Za możliwość napisania rekomendacji do książki i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz