„Opowieści z Doliny Muminków” - Wydawnictwo Egmont

 RECENZJA
79\2019
„Opowieści z Doliny Muminków” –  Alex Haridi, Cecilia Davidson, Filippa Widlund
Wydawnictwo: Egmont
Liczba stron: 176
Premiera:  16.10.2019 r.

„Tutaj je znajdzie każdy z was.
W Muminkow się przenieście świat.
Siądźcie przy ekranach w krąg
i cieszcie się, bo wreszcie są
wasze Muminki...”

 

Chyba każde dziecko lat osiemdziesiątych zna tę tytułową piosenkę zwiastującą rozpoczynający się odcinek kultowej wieczorynki. Książka „Opowieści z Doliny Muminków” to dla mnie powrót do ulubionej bajki z dzieciństwa i ponowne spotkanie z bohaterami. Ale przede wszystkim ten zbiór opowiadań stał się dla moich dzieci doskonałą okazją do zaprzyjaźnienia z Muminkami. Opinię młodszej córki mogę zacytować w jednym zdaniu „To jest fana baka!”

Książka została wydana w twardej oprawie, w dużym formacie. Znajdziemy w niej pięć opowiadań o przygodach Muminków, ubarwionych kolorowymi i czarno – białymi ilustracjami. Dodatkowo, zaraz po stronie tytułowej możemy zobaczyć mapę Doliny Muminków latem oraz poznać bohaterów i dowiedzieć się o nich kilku ciekawostek. 

Lektura wzbudziła duże zainteresowanie moich córek, wywołała wiele pytań i emocji. Każda historia stała się okazją do rozmowy i wyciągnięcia nauki z poznanych przygód. Między innymi: Muminki znajdują zaczarowany kapelusz, w ich domu pojawia się niewidzialny gość, doświadczają masę zdarzeń na wyspie Hatifnatów oraz świętują Wigilię Bożego Narodzenia. Nie da się ukryć, że słuchanie opowieści o Muminkach rozwija wyobraźnię, oswaja z emocjami i pozwala na poznanie mądrych rad, które płyną z opowieści z Doliny Muminków. 

Odsyłam do produktu na stronie wydawcy (klik).

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu 

„Akademia mądrego dziecka. Odkryj przyrodę” - Wydawnictwo Egmont

RECENZJA
78\2019
„Akademia mądrego dziecka. Odkryj przyrodę” –  Kimberly Faria, Robyn Newton, Amy Oliver
Wydawnictwo: Egmont
Liczba stron: 12
Premiera:  16.10.2019 r.

Książki z serii „Akademia mądrego dziecka. Odkryj przyrodę” przeznaczone są przede wszystkim dla małych odkrywców. Oprócz tego, że dostarczają dużą dawkę wiedzy, to są pięknie wydane! Moje dziewczyny są nimi zachwycone! Przezroczyste okienka nie tylko stanowią główną atrakcję książeczek, ale także zachęcają do zapoznania się z treścią i środowiskiem zwierząt zamieszkujących farmę, Arktykę i ocean.

Podczas wyprawy do świata zwierząt, maluch wzbogaca swoją wiedzę o ciekawostki z ich życia, a ponadto poznaje gatunki zamieszkujące dany teren. Na ostatnich stronach każdej z książek, zamieszczone zostały rysunki i nazwy wszystkich zwierząt poznanych podczas lektury. Dodatkowym atutem tej serii jest zadanie z ćwiczenia spostrzegawczości dziecka, które na każdej z dwóch stron ma za zadanie odnaleźć konkretnego zwierzaka. Przedszkolak między innymi szuka orki, gąsienicy, czy trzmiela.

Dawno nie miałam w rękach tak oryginalnie wydanych książek dla dzieci i przy tak małej ilości stron, dostarczającej tak szerokiej wiedzy. Niewątpliwie jest to książka, która winna się znaleźć w biblioteczce każdego przedszkolaka. 

 Książki z tej serii możecie znaleźć tutaj (klik).

Za egzemplarze do recenzji dziękuję wydawnictwu

„Znany szum morza” – Magdalena Majcher

RECENZJA
77\2019
„Znany szum morza” –  Magdalena Majcher

III tom Sagi nadmorskiej
Wydawnictwo: Pascal
Liczba stron: 400
Premiera:  18.09.2019 r.

Czekałam niecierpliwie na zwieńczenie Sagi nadmorskiej. Byłam niezmiernie ciekawa, czy okrutny los drwiący od pokoleń z życia kobiet Zielczyńskich w końcu rozda dobre karty.  Czy nowe pokolenie odnajdzie bezpieczną przystań i swoje upragnione miejsce na ziemi.

„Istniała wyższa siła kierująca ich losami, sprawiająca, że ścieżki konkretnych ludzi w pewnym momencie przecinają się i już nic nie jest takie samo. Los, fatum, przeznaczenie – nie potrafiła tego nazwać, ale wierzyła w jego istnienie.”

Jagoda ma bardzo dobre relacje z babcią Marcjanną, poznaje losy rodziny Zielczyńskich z czasów wojny, a sama powierza jej najskrytsze tajemnice serca. Tak poprawnych relacji nie ma niestety ze swoim chłopakiem Tomkiem, który nie wyobraża sobie życia w Ustroniu Morskim, gdyż mieszkanie tutaj uważa  za marnowanie czasu. Czy wydarzy się coś, co sprowadzi go do bezpiecznej przystani Jagody?

Powieść „Znany szum morza” wywołała u mnie masę emocji; od wzruszenia, poprzez radość, ale także smutek i współczucie dla bohaterów wobec ich bezradności. Problemy, jakie zostały poruszone przez autorkę w tej książce, nie należą ani do łatwych, ani mających swój koniec na pewnym etapie. Mowa tutaj o niepełnosprawności dziecka, dla którego rodzic jest zmuszony zrezygnować z życia zawodowego i prywatnego, aby zapewnić mu całodobową opiekę. Takie poświecenie, budziło zawsze we mnie ogromny podziw i szacunek. Rzadko (o ile w ogóle), myśli skierowane są na potrzeby rodziców, na rzecz całej uwagi zwróconej na chore dziecko. Jagoda stwarza takie miejsce, gdzie rodzicie samotnie wychowujący pociechę wymajającą stałej opieki, mogą skorzystać ze wsparcia psychicznego i fizycznego.

„Babcia Marcjanna byłaby szczęśliwa, widząc ile poranionych serc znalazło schronienie w jej domu. Domu, przy którym nie było już obcych powiewów wiatru, a niebo nad nim nie miało zimnego koloru. Został tylko znany szum morza.”

Mam teraz problem z oceną tej książki, ponieważ nie wiem, czy nie podobała mi się jeszcze bardziej niż „Obcy powiew wiatru”, który na długo pozostanie w mojej pamięci. Saga nadmorska jest serią, podejmująca wiele trudnych tematów pojawiających się tak blisko nas. Daje nadzieję na zawalczenie o własne potrzeby i zrozumienie swoich korzeni.

Polecam z całego serca!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce 

i wydawnictwu

 

„Jej drugie życie” – Manula Kalicka

RECENZJA
76\2019
„Jej drugie życie” –  Manula Kalicka
Wydawnictwo: Prószyński i S – ka
Liczba stron: 352
Premiera:  13.08.2019 r.

„Jej drugie życie” to finalny tom cyklu o Irenie Góreckiej. Ta książka jest zupełnie inna od poprzednich. Przede wszystkim jej akcja rozgrywa się poza granicami Polski, a charakter  powieści sprowadza się do tajnej misji/podróży po ogarniętej wojennym zamachem Europy. Wątek Ireny jest tutaj zdecydowanie wątkiem pobocznym, dlatego nie będę ukrywać, że jestem tym faktem rozczarowana. Jak dla mnie jest to najmniej ciekawa część spośród trzech tomów tego cyklu.

„Marzenie Leona się ziściło – miał szansę odzyskać ołtarz Wita Stwosza.

Ołtarz mariacki. O ile ktoś go w tym nie ubiegnie.”

Hrabina Maria Łęska i profesor Leon Rosenblatt trafiają do Londynu, który staje się schronieniem po ucieczce z okupowanej Polski. Ona otrzymuje propozycję udziału w tajnym zadaniu na terenie Niemiec, a on działa na rzecz odzyskania zagrabionych dzieł kultury. Jak można się domyślić po tym krótkim opisie, powieść jest mocno historyczna. Tempo akcji nie pozwala na nudę podczas lektury. Pełno tutaj niebezpiecznych sytuacji i ryzykownych posunięć bohaterów, które działają korzystnie na powodzenie misji. Ale czy zawsze? 

„Czuła przez skórę, że to miejsce kryje jakąś tajemnicę. Wkładając bekieszę, odruchowo spojrzała w okrągłe lustro wiszące w korytarzu.”

Autentyczne wydarzenia, na jakich została oparta książka rysuje realny obraz świata u schyłku drugiej wojny światowej. To idealna powieść dla miłośników historii i żądnych poszerzenia wiedzy o kapitulacji Niemiec i zobrazowania prób wybielenia oprawców przed poniesieniem konsekwencji za swoje czyny. Autorka w „Jej drugie życie” włożyła wiele pracy i udokumentowała ją obszernymi przypisami.  Dostrzegam, jak czasochłonne było napisanie tej książki, jednak jest to zupełnie coś innego, niż można było się spodziewać po lekturze zachwycających dwóch pierwszych tomów.

Za egzemplarz dziękuję