Recenzja: "Siostry"– Zofia Mąkosa

 

RECENZJA 

58\2022

Siostry – Zofia Mąkosa

Drugi tom dylogii Makowa spódnica

Wydawnictwo: Książnica

Liczba stron: 413

Premiera: 28.09.2022 r.

Zofia Mąkosa serią Wendyjska winnica, zachwyciła czytelników piękną polszczyzną i niepowtarzalną umiejętnością malowania świata bohaterów, począwszy od prozaicznych czynności, po zmaganie się z trudnościami życia. Autorka snuje opowieść, przez którą płynie się z niezwykłą przyjemnością i przejmuje losami bohaterów, stąd lektura staje się prawdziwą czytelniczą ucztą. Podobnych odczuć doświadczyłam sięgając po dylogię Makowa spódnica, a finałowy tom Siostry, rozsypał moje serce na tysiące kawałków.

Wszystko za sprawą historii Doroty, Rozalii, Wigi i kobiet, które w XVII – wiecznej uchodziły za niewolnice mężczyzn, zobowiązane do bezwzględnego posłuszeństwa i pozbawione prawa do własnych marzeń. Żyjącym według własnych zasad, niosącym pomoc innym, czy niespełniających funkcji żony, matki – oczekiwanej przez społeczeństwo, groziła najsurowsza kara. Pokazanie minionego, niesprawiedliwego świata, przeniknięcie do uczuć i pragnień ówczesnych kobiet, współodczuwanie strachu o własny los i życie, uświadamia, że nikt nie ma prawa decydować o naszym życiu, życiu kobiet również dziś. Kobieta – matka – żona, ma prawo do życia w zgodzie ze sobą i nieodwołalną możliwość spełniania marzeń.

Powieść „Siostry” to niespiesznie słowem malowana historia o kobietach i dla kobiet. Piętnowane i wytykane palcami zielarki, czy akuszerki, w oczach mężczyzn uważane za czarownice, zamartwiały się o swój los. Dla mnie to bohaterki, trwające blisko natury, kochające i potrzebujące chwil szczęścia jak każdy człowiek. 

 Za egzemplarz do recenzji dziękuję Autorce oraz Wydawnictwu Książnica.