RECENZJA
60\2021
Zabawa w chowanego – Guillaume Musso
Wydawnictwo: Albatros
Premiera: 11.08.2021 r.
Liczba stron: 256
Kiedy myślę o Guillaume Musso, moje skojarzenia wędrują do niepowtarzalnego stylu, opowiadania historii odbiegających od znanych czytelnikom schematów, potrafiących niespodziewanie zaskoczyć rozwiązaniem zagadki, czy kierunkiem biegu fabuły. Dość często w swoich ostatnich książkach umieszcza wątek pisarza, pokazując blaski i cienie tego zawodu. Podobną drogę obrał w powieści Zabawa w chowanego – przedstawiając życie autora bestsellerów, którego dopada pisarski kryzys oraz pisarki obsesyjnie strzegącej swojej prywatności i to dokładnie w tym w momencie, gdy jej mała córeczka dosłownie rozpływa się w powietrzu.
Sposób w jaki losy obu autorów zostały połączone jest bardzo intrygujący, do tego stopnia, że jesteśmy ciekawi jaki okaże się finał zniknięcia dziewczynki. Jednak coś tutaj poszło nie tak… Dążenie do rozwiązania zagadki, pociąganie za coraz dalsze sznurki, stało się nie tyle niezrozumiałe, co wręcz nieprawdopodobne. Owszem, Musso miesza tutaj gatunki, przenosi bohaterów w czasoprzestrzeni, ale prowadzenie fabuły na kilku płaszczyznach, nie pozwala w pełni zrozumieć scenariusza zdarzeń. To co prawdziwe okazuje się fikcją, a to co nieprawdopodobne jest rzeczywistością. Czułam, że to ze mną autor bawi się w chowanego, ale gra wciąż się nie skończyła, jakby rzeczywistość bezpowrotnie poplątała się z fikcją…
Pomysł na połączenie światów dwóch pisarzy – bardzo oryginalny, nakreślenie problemów tej pracy płynących z zewnątrz – nieoczywisty i zaskakujący, ale między realnością, a światem wyimaginowanym granica zaciera się coraz mocniej i trudno poznać prawdę.
Czy sięgnę po kolejne książki autora? Tak! To jeden z moich ulubionych francuskich pisarzy, więc jedna powieść nie przeszkodzi w zachwycie nad jego talentem!
Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Albatros.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz