Katarzyna Bonda – „Miłość leczy rany”

  

RECENZJA          
93\2019
Katarzyna Bonda – „Miłość leczy rany”

Cykl: Wiara, nadzieja, miłość – tom I
Wydawnictwo: Muza
Liczba stron: 742
Premiera:  30.10.2019 r.

Sięgając po książkę znanego autora, zdajemy sobie sprawę, czego możemy się spodziewać podczas lektury, w jaki sposób zostanie nakreślona fabuła, czy jakich zabiegów użyje twórca, aby przedstawić nam swoją historię. Owszem, często zdarza się, że jesteśmy zaskoczeni otrzymaną porcją literatury, ale dzieje się tak zdecydowanie rzadziej i zwykle w nasze ręce trafia obiecujący „pewniak”.

Z prozą Katarzyny Bondy jest jak z kawą, albo się ją lubi i smakuje z przyjemnością, albo jej kwaśny aromat odtrąca. Powód takiej rozbieżności jest bardzo prosty – autorka ma swój niepowtarzalny styl. „Miłość leczy rany” to uczta dla fanów jej twórczości, ponad 700 stron zawiłej opowieści, z mnóstwem bohaterów i jeszcze większą ilością wątków. Nie brakuje tutaj także retrospekcji i przywoływania minionych wydarzeń  przez postaci. Autorka dba o wzbogacanie naszej świadomości grup społecznych, których losy splatają się nie tylko w powieści. Katarzyna Bonda czekała prawie dwie dekady, aby książka mogła ujrzeć światło dzienne. Stworzyła bohaterów, mających swoje pierwowzory w rzeczywistości i oparła powieść na faktach.

„Tajemnice zawsze wychodzą na jaw i to w najmniej oczekiwanym momencie. Taka już ich natura.”

„Miłość leczy rany” to książka o wielkim uczuciu i zbrodni, trzymająca w napięciu i niejednokrotnie powodująca dreszcz emocji, na przemian z zaskoczeniem. Kultura i obyczaje Kazachów rysują się tutaj bardzo wyraźnie, nie mniej niż magia i szamanizm. Ta historia z bardzo obszernie opisanymi elementami kultury wschodniej, mocno zapadła mi w pamięć, dlatego wyczekuję jej kontynuacji. 

Czy możliwe jest uchronienie przed wyrokiem śmierci człowieka, który zastrzelił z karabinu siedmiu mężczyzn?

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce 

i wydawnictwu