14\2024 (recenzja)
Lipowo. Kto zabił? Gra śledcza na podstawie książek Katarzyny Puzyńskiej – Michał Friedrich
Wiek: 16+
Gracze: 2-5
Czas: 20 minut
Wydawnictwo: Muduko
No dobra, muszę się Wam do czegoś przyznać – Lipowo to moja pierwsza planszowa gra śledcza, w którą miałam okazję zagrać i z całym przekonaniem mogę powiedzieć, że bawiłam się naprawdę wyśmienicie. Dużym atutem tej gry jest krótki czas przygotowania elementów gry, by móc zacząć śledztwo, a sam jej przebieg – sprawny, zrozumiały i trwający optymalną ilość czasu jak na planszówkę – około 20 minut.
W mudukowym pudełku znajdziemy następujące elementy gry:
- 14 kart dowodów
- 14 kart plotek
- 10 kart postaci
- 2 karty zeznania
- 20 żetonów łapówki w pięciu kolorach
- plansza główna
- 5 teczek spraw z podpowiedziami możliwych akcji i uzupełniania notesu śledczego
- notes śledczy
- znacznik pierwszego gracza
- 5 ołówków
- instrukcja
Zadaniem graczy jest wcielenie się w postaci z książki i tak czujne zdobywanie informacji: z rozmów między przeciwnikami oraz pozyskanych samodzielnie, aby jako pierwszym wskazać zabójcę, narzędzie i miejsce zbrodni oraz porę dnia, w jakiej dokonano morderstwa. Do dyspozycji graczy jest pięć sposobów na to, by informację pozyskać. Każdą z nich dowód, czy plotkę wpisujemy do notesu śledczego.
1. Pozyskanie informacji na podstawie własnych kart przydzielonych na początku rozgrywki.
2. Przesłuchanie przeciwnika z możliwością zadania dwóch pytań odnośnie aspektów śledztwa.
3. Pozyskanie informacji od dowolnego gracza w ramach wywiadu środowiskowego, na temat liczby informacji jakimi dysponuje. Tutaj możemy spytać np. o liczbę podejrzanych, ilość narzędzi zbrodni, miejsca, czy jej czasu.
4. Wykorzystanie możliwości łapówki przez odrzucenie znacznika w postaci koperty z swojej karty postaci i spytanie wybranego gracza o dwa dowody nt. śledztwa. Odpowiedź nie jest udzielna na głos, lecz poufnie za pomocą kart TAK\NIE.
5. Dobranie karty ze stosu plotek, która moim zdaniem nie wnosi nic do śledztwa, bo jest najzwyczajniej plotką, więc informacją prawdziwą, bądź nie. Nie daje nam pewnej informacji, więc nasze śledztwo stoi w tym samym miejscu.
Gra planszowa Lipowo, która powstała na podstawie książki Katarzyny Puzyńskiej to niecodzienna forma spędzenia czasu na przykład na sylwestrowej domówce. Z pewnością bez problemu znajdzie się pięciu ochotników, chcących podjąć wyzwanie w rozwiązaniu zagadki Lipowa. Dzięki przemyślanie wykonanym elementom gry i zaszyfrowaniu osoby, narzędzia, miejsca i czasu zbrodni – chwilom spędzonym przy planszówce nie można odmówić kreatywności, logicznego myślenia i przede wszystkim wnikliwej obserwacji. Jedynym technicznym mankamentem jest dla mnie sposób w jaki wyjmujemy, wręcz wydobywamy z pudełka teczkę spraw i notes śledczy – wcięcie zdecydowanie ułatwiłoby tę czynność.
Za egzemplarz gry do recenzji dziękuję Wydawnictwu Muduko.
